در قانون "انتخابات مجلس شورای اسلامی" و آئین نامه ی اجرایی آن تعریفی از "داوطلب" و "نامزد" انتخابات نشده است، لکن با بررسی مواد این قانون می توان اینگونه برداشت کرد که، از زمان ثبت نام شخص تا تایید صلاحیت وی از سوی هیات های اجرایی و دیگر اشخاص و مراجع ذی صلاح، ایشان "داوطلب" انتخابات بوده و پس از تایید صلاحیت به وی "نامزد" گفته می شود. هر چند در تبصره ی ماده 67 قانون مذکور آمده است:" از موقع ثبت نام تا پایان انتخابات احضار و بازداشت نامزد های نمایندگی مجلس شورای اسلامی در رابطه با اتهامات قبل از نامزدی و یا تخلفات انتخاباتی ممنوع است مگر در مواردی که به نظر رئیس قوه قضائیه عدم بازداشت آنان موجب تضییع حق گردد و یا اخذ تامین و تضمین لازم ممکن نباشد" ولیکن به نظر می رسد در این مورد می بایست به عمومات حقوق جزا رجوع کرده و "نامزد" را تعبیر به "داوطلب" نمود.

فصل ششم از قانون فوق الاشاره و فصل چهارم از آئین نامه ی اجرایی آن مربوط به "تبلیغات" است. در یک جمع بندی کلی که از مفاد این فصول و قانون "تفسیر قانونی در خصوص ماده 56 اصلاحی قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب 1370" می توان برداشت کرد، آن است که تبلیغات نامزدهای انتخاباتی 8 روز قبل از روز اخذ رای آغاز شده و 24 ساعت قبل از شروع اخذ رای پایان می پذیرد و نامزدها می توانند در این مدت از عکس برای تراکت،زندگی نامه و جزوه، نصب تابلو که نشان دهنده مکان ستاد تبلیغات است،نصب و استفاده از بلندگو صرفا در محل ستاد تبلیغاتی خود و همچنین به تفسیری مبادرت به پرسش و پاسخ و سخنرانی نمایند. اما چنانچه "نامزد"ها در خارج از 7 روز مشخص شده نسبت به تبلیغات قانونی که اشاره شد(الصاق و نصب اعلامیه،عکس،پستر و بنر و پارچه های تبلیغاتی به طور کلی ممنوع است)اقدام کنند، قانونگذار به استناد ماده 80 قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی برای این اقدامات مجازات در نظر گرفته که رسیدگی به آن نیز در صلاحیت شورای حل اختلاف است.

هر چند وفق ماده 39 آیین نامه ی اجرایی از زمان ثبت نام داوطلب تا هنگام شروع تبلیغات رسمی، انجام هرگونه فعالیت تبلیغاتی تحت عنوان نامزد نمایندگی مجلس ممنوع می باشد و قوانین نیز به این مهم اشاره دارند، ولی با توجه به اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی چنانچه "داوطلبی"(قبل از تایید صلاحیت) مبادرت به تبلیغاتی نماید که در مدت 7 روزه ی آزادی تبلیغات مجاز است،به نظر می رسد مرتکب جرمی نشده و هر چند تخلف کرده است، لکن برای این تخلف ضمانت اجرایی مشاهده نگردید و به نظر نمی رسد از مواردی نیز باشد که باعث رد صلاحیت داوطلب شود(مستفاد از مواد 28و 30 قانون موصوف).

موضوع دیگری که در این خصوص قابل بحث است، استفاده از پایگاه های اینترنتی برای تبلیغات است. در ماده 57 آمده است:"استفاده از هرگونه پلاکارد،پستر،دیوار نویسی و کاروانهای تبلیغاتی و استفاده از بلندگوهای سیار در خارج از محیط سخنرانی... ممنوع می باشد" و هر چند در ماده 39 آیین نامه ی اجرایی هر گونه تبلیغات ممنوع اعلام شده است،لکن آیین نامه یارای مقابله با قانون را نداشته و به نظر می آید به جز موارد احصا شده در قانون(مواد 57-59 و...) "داوطلبان" و "نامزدها" می توانند از پایگاه های اینترنتی برای معرفی خود استفاده کرده و به نظر نگارنده ماده 52 قانون جرائم رایانه ای(ماده 780 قانون مجازات اسلامی) که اشعار می دارد:" در مواردي كه سامانه رايانه‌اي يا مخابراتي به عنوان وسيله ارتكاب جرم به كار رفته و در اين قانون براي عمل مزبور مجازاتي پيش‌بيني نشده‌است، مطابق قوانين جزائي مربوط عمل خواهد شد" در مانحن فیه مصداق ندارد و همانطور که بیان شد به دلیل احصایی بودن این جرائم، قابل تسری به جرائم انتخاباتی نیست.